Του Δημήτρη Ζιάκα
[email protected]
(Αναδημοσίευση από το ηλεκτρονικό πόρταλ ilidakampos.gr)
Η τραγική ιστορία της 10χρονης Παναγιώτας Νικολάου, που πέθανε το 1974 στην Ηλεία και για 49 χρόνια δεν είχε εκδοθεί πιστοποιητικό θανάτου, αναβίωσε στην Κύπρο ξυπνώντας μνήμες και προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.
Αφορμή αποτέλεσε η τέλεση αρχιερατικού συλλείτουργου και μνημόσυνου από τον Πανιερότατο Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής Ησαΐα και τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης Αθανάσιο Β’. Επίσης η τέλεση τρισάγιου στον τάφο όπου -μετά κόπων και βασάνων- μεταφέρθηκαν και έχουν θαφτεί τα οστά της Παναγιώτας, στο κοιμητήριο που βρίσκεται στην Κοινότητα Καπέδων της επαρχίας Λευκωσίας.
Ακόμη στη μνήμη της μικρής Παναγιώτας πραγματοποιήθηκε η ονοματοδοσία αίθουσας του Δημοτικού Σχολείου της Κοινότητας Καπέδων. Τα αποκαλυπτήρια τη τιμητικής πλακέτας έκανε ο αν. κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου Γιάννης Αντωνίου.
Το μνημόσυνο τελέστηκε την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2024 ενώ η αντιπροσωπεία από το Νομό Ηλείας που επισκέφθηκε την Κύπρο αποτελείτο από τον Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης Αθανάσιο Β’, τους δήμαρχους Πύργου Στάθη Καννή και Ήλιδας Χρ. Χριστοδουλόπουλο, τον αν. Δήμαρχο Πηνειού Διονύση Γεωργόπουλο και την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Ήλιδας Θεώνη Γεωργοπούλου .
Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Καπέδων, του Γυμνασίου Αγίου Χρυσοστόμου Λακατάμειας και η χορωδία “Ευαγόρας” Αμμοχώστου. Εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας παρευρέθηκε ο Αν. Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Γιάννης Αντωνίου και εκ μέρους της Υπουργού Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας η Επιθεωρήτρια Δημοτικής Εκπαίδευσης κ. Νέφη Καμερη. Παρευρέθηκαν, επίσης, οι Βουλευτές Νίκος Κέττηρος και Αλέκος Τρυφωνίδης, η Εκπρόσωπος της Ελληνικής πρεσβείας στην Κύπρο Ελένη Πισμπικοπούλου, ο Πρόεδρος της κοινότητας Καπέδων Ανδρέας Κιτρομηλιδης.
Οι εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν από τον Σύνδεσμο Παιδιών της Κύπρου τα οποία είχαν φιλοξενηθεί στην Ηλεία το 1974,μετά την τουρκική εισβολή, έκλεισαν με μια συγκινητική εκδήλωση. Ειδικότερα έγινε δραματοποιημένη παρουσίαση του τραγουδιού «Κύπρος μου» από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Καπέδων, σε στοίχους Λάζαρου Λαζάρου και μουσική Γιώτας Σερδάρη.
Τραγούδησε τραγούδια η Χορωδία «Ευαγόρας Αμμοχώστου», υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Λουκά Ζυμαρά και τέλος, το Γυμνάσιο Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου Λακατάμιας παρουσίασε χορευτικό δρώμενο και τρία τραγούδια με την ορχήστρα και τη Χορωδία του σχολείου. Να σημειωθεί ότι τα τραγούδια γράφτηκαν ειδικά για την εκδήλωση ενώ οι μαθητές είχαν ενημερωθεί για την ιστορία της Παναγιώτας Νικολάου δεδομένου ότι ήταν το μοναδικό από τα 456 φιλοξενηθέντα παιδιά στην Ηλεία που δεν επέστρεψε στην Κύπρο.
Πολλά συγχαρητήρια στην Διευθύντρια του Σχολείου Ιουλία Σχίζα για την πρωτοβουλία της, στον καθηγητή μουσικής Ιάκωβο Πάρπα για τη μουσική που έγραψε για τα τραγούδια και στους καθηγητές Ξενιο Κοφτερό και τον Μάμα Πάρπα που έγραφαν τους στίχους των τραγουδιών.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα «ΗΛΙΔΑ Κάμπος news» ήταν το μοναδικό ΜΜΕ από την Ελλάδα που βρέθηκε στην Κύπρο και κάλυψε τις εκδηλώσεις του Συνδέσμου Ασυνόδευτων Παιδιών
ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΠΕΔΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Όπως ήδη έχει γράψει το «Ηλιδα Κάμπος news» σε παλαιότερο ρεπορτάζ, την τραγική ιστορία της 10χρονης Παναγιώτας Νικολάου που πέθανε στην Ηλεία το 1974 και για 49 χρόνια δεν είχε εκδοθεί πιστοποιητικό θανάτου έφερε στη δημοσιότητα ο εξαίρετος δημοσιογράφος Μιχάλης Μιχαήλ, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας παιδιών από την Κύπρο τα οποία είχαν φιλοξενηθεί στην Ελλάδα μετά την τουρκική εισβολή.
Η Παναγιώτα, γεννημένη στην Ομορφίτα το 1964, ήταν ένα από τα παιδιά που ασυνόδευτα μετέβησαν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον Πύργο Ηλείας τον Σεπτέμβριο του 1974 για να γλιτώσουν από τις δύσκολες συνθήκες που δημιούργησαν το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή και πιθανόν έναν τρίτο γύρο τουρκικής επίθεσης
Η Παναγιώτα, 10 χρονών τότε, μετέβη στην Ηλεία μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό της, τον Γιώργο Νικολάου και ακόμα δύο μεγαλύτερες αδελφές. Κανένας δεν γνώριζε ότι η μικρή Παναγιώτα θα άφηνε την τελευταία της πνοή σε ξένο τόπο, σ’ ένα ορφανοτροφείο. Ότι θα περνούσε μια σύντομη περιπέτεια, δύο – τριών ημερών, μόνη της, χωρίς οι γονείς της να είναι στο προσκέφαλό της, χωρίς να γνωρίζουν κάτι ακόμα και ο αδελφός της, Γιώργος Νικολάου, που φιλοξενείτο σε οικογένεια στον Πύργο Ηλείας και οι δύο αδελφές της που φιλοξενούνταν στο Πελόπιο Ηλείας. Κι όμως της έμελλε να ξεψυχήσει ουσιαστικά μόνη στις αρχές Δεκεμβρίου 1974.
Με ενέργειες της Ομάδας Πρωτοβουλίας των Ασυνόδευτων Παιδιών του 1974 τα οστά της επαναπατρίστηκαν, τάφηκαν στους Καπέδες στον ίδιο τάφο με τους γονείς της και εκδόθηκε για πρώτη φορά το πιστοποιητικό θανάτου της τον Ιούλιο του 2023! Όπως έγραψε ο δημοσιογράφος – ιστορικός Μιχάλης Μιχαήλ «Ήταν κι αυτή μια από τις λεγόμενες… παράπλευρες απώλειες του 1974.»
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ «ΗΛΙΔΑ Κάμπος news» ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕ
(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΟΡΤΑΛ Ilidakampos.gr)
