Γράφει ο Ὁ Ἐπίσκοπος Ὠλένης
Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ
Σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἑορ-τάζει καί τιμᾶ τήν ἱερή μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου, Ἐπισκόπου Ἰλλυρικοῦ, ἀνεδείχθη πνευματικός καθοδη-γητής καί φιλόστοργος ποιμενάρχης τῆς ἐπαρχίας τοῦ Ἰλλυρικοῦ, ἀγλάϊσμα ἀρχιερέων καὶ ἐγκαλλώπισμα μαρτύρων, ἀλλὰ καὶ πρε-σβευτὴς στὸν Κύριο γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.
Ὁ τιμώμενος ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σήμερα Ἅγιος Ἱερο-μάρτυς Ἐλευθέριος, ὁ ὁποῖος ὑμνεῖται ὡς «καλλονὴ τῶν ἱερέων», ὡς «στερρὸς καὶ πανάριστος ἀγωνιστής», ὡς «ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ γεν-ναιότατος καὶ μάρτυς ἀπαράτρωτος», γεννήθηκε περὶ τὰ μέσα τοῦ 2ου μ.Χ. αἰώνα στὴν Ρώμη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους, ἀλλὰ καὶ πλούσιους καὶ ἐπιφανεῖς στὴν καταγωγή. Ὀρφάνευσε ὁ Ἅγιος νήπιος, τὴν ἀνατροφὴ καὶ διαπαιδαγώγησή του ἀνέλαβε ἡ εὐσεβὴς μητέρα του, ἡ Ἀνθία, ἡ ὁποία ἦταν ὑπόδειγμα ἀρετῆς καὶ εἶχε ἀσπα-σθεῖ τὴν χριστιανικὴ πίστη, ἀκούγοντας τὸ κήρυγμα τῶν μαθητῶν τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου. Ἡ εὐσεβὴς αὐτὴ μητέρα ἀνέλα-βε νὰ ἀναθρέψει τὸν νεαρὸ Ἐλευθέριο «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου», γεγονὸς ποὺ τὸν κατέστησε ἀπὸ τὰ πρῶτα κιόλας παιδικά του χρόνια σὲ παιδὶ ἐνάρετο καὶ πιστό. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ θεοσεβὴς μητέρα του τὸν ὁδήγησε στὴν ἡλικία τῶν δώδεκα ἐτῶν στὸν Ἐπί-σκοπο τῆς Ρώμης Ἀνίκητο γιὰ νὰ διευρύνει τοὺς πνευματικούς του ὁρίζοντες καὶ νὰ κατηχηθεῖ βαθύτερα στὴν χριστιανικὴ πίστη.
Ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης διακρίνοντας τὸ ἄμεμπτο ἦθος καὶ τὸν ἱεραποστολικὸ ζῆλο τοῦ νεαροῦ Ἐλευθερίου, ἀποφάσισε νὰ τὸν χειροτονήσει Διάκονο στὴν ἡλικία μόλις τῶν δεκαπέντε χρόνων. Γιά τήν ἀφοσίωσή του στὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας προβαίνει εἰς πρεβύτε-ρον χειροτονίαν σέ ἡλικία τῶν δεκαεπτὰ χρόνων. Τέλος ὁ λαός τόν ὡδήγησε στόν Ἐπίσκοπον Ρώμης καὶ σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν χειρο-τονεῖται ἐπίσκοπος τῆς περιοχῆς τοῦ Ἰλλυρικοῦ μὲ ἕδρα τὴν Αὐλώνα τῆς Ἀλβανίας. Ἔτσι ὁ εἰκοσάχρονος νεαρὸς Ἐλευθέριος μὲ τὸν ἔντονο ἱεραποστολικό του ζῆλο ἀνέλαβε τὴν πνευματικὴ διαποί-μανση τῆς ἐπαρχίας τοῦ Ἰλλυρικοῦ ὡς σοφὸς καὶ φιλόστοργος Ποιμενάρχης. Ἡ χειροτονία τοῦ ἐναρέτου καὶ σοφοῦ Ἐλευθερίου καί εἰς τούς τρεῖς βαθμούς τῆς Ἱερωσύνης ἔλαβε χώρα σὲ μία περίοδο, κατὰ τὴν ὁποία δὲν εἶχαν ἀκόμη θεσπισθεῖ οἱ ἱεροὶ κανόνες τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ τῆς Τοπικῆς Συνόδου τῆς Νεοκαισα-ρείας, σύμφωνα μὲ τοὺς ὁποίους ὁ διάκονος χειροτονεῖται στὴν ἡλικία τῶν 25 χρόνων, ὁ πρεσβύτερος στὴν ἡλικία τῶν 30 χρόνων, ὁ δὲ ἐπίσκοπος νὰ ὑπερβαίνει τὸ 35 ἔτος τῆς ἡλικίας του.
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης Ἀνικήτου νὰ χειροτονήσει τὸν Ἐλευθέριο ἐπίσκοπο Ἰλλυρικοῦ ὑπῆρξε ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη, ἀφοῦ ἡ χαρισματικὴ προσωπικότητα τοῦ νεαροῦ Ἐλευθερίου μὲ τὴ σοφία καὶ τὸν πύρινο λόγο του γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καθοδηγοῦσε τοὺς χριστιανούς καί ἐνίσχυε τὸ χριστιανικό τους φρόνημα.
Ἡ πλούσια ἱεραποστολικὴ δράση τοῦ σοφοῦ ἱεράρχου τοῦ Ἰλλυρι-κοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν πύρινο λόγο του εἶχε ἤδη προσελκύσει στὴ ὀρθόδοξη πίστη πολλούς εἰδωλολάτρες, προκάλεσε τὸν φθόνο καὶ τὴν ἀγανάκτηση τῶν πολεμίων τοῦ χριστιανισμοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ εἰδωλολάτρης Ρωμαῖος αὐτοκράτορας διέταξε νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν φέρουν ἐνώπιόν του, ὥστε νὰ σταματήσει ἡ καρποφόρα καὶ θεάρεστη ἐπισκοπική του δραστηριότητα. Τό στρατιωτικό ἀπόσπα-σμα τὸν ὁδήγησε ἐνώπιόν του καὶ ὁ χαρισματικὸς ἱεράρχης Ἐλευ-θέριος, ἀφοῦ ὑπ’αὐτοῦ ὑπέστη πολλά βασανιστήρια, ἀξιώνεται νά λάβη τόν ἀμαράντινον στέφανον τοῦ μαρτυρίου μαζί μέ τήν μητέρα του Ἀνθία.
Μετὰ τὸν ἀποκεφαλισμὸ τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου καὶ τῆς μητρός του, τῆς Ἁγίας Ἀνθίας, τῶν ὁποίων ἡ πανίερη μνήμη συνεορτάζεται σήμερα, χριστιανοὶ ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Ἰλλυρικοῦ συνέλεξαν τὰ ἱερά τους λείψανα καὶ μὲ τὴν πρέπουσα ἐκκλησιαστικὴ τιμὴ τὰ ἐνταφίασαν στὴν πόλη τῆς Αὐλώνας, ἡ ὁποία ἦταν ἡ ἕδρα τῆς Ἐπισκοπῆς του, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πρὸς εὐλογία τῶν χριστιανῶν.
Ἂς ἐπικαλεσθοῦμε λοιπὸν τὶς πρεσβεῖες τοῦ λαμπροῦ αὐτοῦ ἀθλητοῦ τῆς πίστεως γιὰ νὰ μᾶς ἀπελευθερώσει ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν μας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ὁλοένα αὐξανόμενη πνευματικὴ κρίση, ὥστε νὰ μπορέσουμε νὰ ζήσουμε ἐν Χριστῷ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου, μιμούμενοι τὴν ἐνάρετη πολιτεία καὶ τὸ ἀγωνιστικὸ φρόνημα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τοῦ στεφάνου τῆς αἰωνίου δόξης καί μακαριότητος.
ΑΜΗΝ.
