Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σήμερα Γ΄ Κυριακή τοῦ Ματθαίου, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ καί ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Ὑακίνθου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, πού ἔθεσε τόν ἑαυτόν του κάτω ἀπό τήν χάρη Του καί ἀντιμερτώπισε τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς του ἀποτελεσματικά. Ὁ Ἅγιος Ὑάκινθος κατα-γόταν ἀπό τήν ἁγιοτόκον Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ἦτο θαλα-μηπῶλος τοῦ Αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ. Ὅταν κήρυξε σκληρόν διωγ-μόν ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν ὁ Ἅγιος δέν δίστασε νά ὁμολογήσει ἐνώπιον τοῦ Αὐτοκράτορος ὅτι ἦτο Χριστιανός. Εἰς τήν πίεση τοῦ Αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ νἀ ἀρνηθῆ τόν Χριστόν ὁ Ἅγιος Ὑάκινθος ἀρνεῖται καί φυλακίζεται. Τοῦ προσφέρουν φαγητό στήν φυλακή ποτισμένο μέ αἷμα ζώων καί ἀρνεῖται νά τό φάει. Ὁ Ἅγιος ἐπί 40 ἡμέρες ἀρνήθηκε νά σιτισθεῖ μέ εἰδωλόθυτα, μέ ἀποτέλεσμα νἀ παραδώσει τό πνεῦμα του στόν Θεό,σέ ἡλικία 20 ἐτῶν, τό 108 μ. Χ.
Ὁ Ἅγιος μέ τόν μαρτυρικόν του θάνατον μᾶς δίδει ἕνα καλό παράδειγμα πρός μίμηση, πού ὀφείλουμε νά τό ἐφαρμόσουμε στήν ζωή μας, γιά νά κερδίσουμε τήν αἰωνιότητα.
Ἡ σωτηρία εἶναι, λέει ὁ Ἅγιος ἸουστῖνοςΠόποβιτσ, μία ἀμφο-τεροβαρής διαδικασία. Τί σημαίνει,λοιπόν, ἀμφοτεροβαρής;
Πρῶτον,σημαίνει ἀπελευθέρωση τοῦ ἑαυτοῦ μας ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν θάνατο, τόν διάβολο, ἀπό τό κακό.Τοῦτο ὅμως δέν μπορεῖ νά γίνει παρά μόνο ὅταν ὁ ἄνθρωπος μετανοήσει μέσα στήν Ἐκκλησία καί πάρει τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ γιά νά τό κάνει, νά διώξει δηλαδή τόν διάβολο. Γιατί μόνο μέ τόν Χριστό φεύγει ὁ διάβολος. Πρῶτον, λοιπόν, πρέπει νά ἀπελευθερω-θοῦμε ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν θάνατο καί τόν διάβολο καί δεύτερο στοιχεῖο τῆς διαδικασίας τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ πλήρωσή μας μέ τόν Σωτῆρα Χριστό καί Θεό.Ἡ πλήρωσή μας αὐτή πραγματοποιεῖται, ἀφ’ ἑνός μέν μέ ἕνα ἄδειασμα ἀπό τό κακό καί νέκρωση τοῦ παλαιοῦ μας ἑαυτοῦ, ἀφ’ἑτέρου δέ μέ ἕνα γέμισμα μέ τό ἀγαθό καί ἀγαθός εἶναι μόνο ὁ Θεός.
Δηλαδή, μέ τήν εἴσοδο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Σωτῆρα στήν ψυχή μας, ἐπιτυγχάνονται ταὐτόχρονα δύο σκοποί :
Πρῶτον, γεμίζουμε μέ τόν Χριστό διαμέσου τῶν ἱερῶν Μυ-στηρίων καί τῶν ἁγίων ἀρετῶν.Γεμίζουμε μέ τόν Χριστό, ἀφ’ ἑνός μέν ὅταν μετέχουμε στά ἅγια Μυστήρια, τό Ἅγιο Βάπτι-σμα, τό Ἅγιο Χρῖσμα, τήν ἱερά ἐξομολόγηση, τήν μετάνοια καί τήν Θεία Εὐχαριστία-Θεία Κοινωνία. Ἔτσι γεμίζει ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό. Ἀφετέρου δέ εἶναι ἡ ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν θάνατο καί τόν διάβολο, ἀφοῦ καταστρέφει ὅλες αὐτές τίς ἀντίθετες δυνάμεις ὁ Χριστός πού ἔρχεται μέσα μας μέ τήν δύναμη τῆς Θεότητάς Του.Τό Φῶς διαλύει τό σκοτάδι. Ἔτσι, σωτηρία δέν εἶναι μόνο ἄφεση ἁμαρτιῶν ἀλλά καί θέω-ση, πού σημαίνει τήν πληρότητα τῆς ὑπάρξεώς μας μέ τόν Χριστό Θεό καί Σωτῆρα. Καί ἐδῶ κάτι πού μποροῦμε νά σχο-λιάσουμε εἶναι ὅτι δέν εἶναι ἀρκετή ἡ ἐξομολόγηση, γιά νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Μέ τήν ἐξομολόγηση τί γίνεται; Παίρνεις τήν ἄφεση, τήν συγχώρεση τῶν ἁμαρτημάτων σου. Ἐν συνε-χείᾳ προχωρᾶς στήν διαδικασία τῆς κάθαρσης μέ τόν Χριστό. Προχωρᾶς στήν διαδικασία νά ἀπαλλαγεῖς ἀπό αὐτά πού ἐξομολογήθηκες καί νά μήν τά ξανακάνεις. Δέν εἶναι λοιπόν, ἡ σωτηρία μόνο ἄφεση ἀλλά καί θέωση. Δηλαδή ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει νά προσέξει πολύ καί μετά τήν ἐξομολόγηση νά μήν ξανακάνει τά ἴδια, νά ἀδειάσει ἀπό τό κακό μόνιμα καί νά γεμίσει μέ τόν Χριστό, νά θεωθεῖ, νά πληρωθεῖ. Αὐτό θά πεῖ πλήρωμα, γέμισμα. Νά πληρωθεῖ ἡ ὕπαρξή του μέ τόν Χριστό τόν Θεό καί Σωτῆρα μας.
Ἑπομένως, ἡ διαδικασία τῆς θέωσης εἶναι διπλή. Ἄδειασμα ἀπό τόν διάβολο καί κάθε τί κακό καί γέμισμα μέ τόν Χριστό. Εἶναι πλέον σεσωσμένος ὁ χριστιανός, ὅταν λειτουργήσει ἔτσι, ὅταν ἔχει μαζί του, μέσα του, τόν Χριστό. Ζεῖ μέ τόν Σωτῆρα Χριστό, γι’ αὐτό εἶναι σεσωσμένος. Ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρας εἶναι ὁ μοναδικός Κύριος καί ἔχει τήν δύναμη νά καταστρέψει καί νά ἐξαλείψει ὅλες τίς ἀντίθεες δυνάμεις. Μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος πλέον, ὁ χριστιανός, γίνεται ἱκανός νά διώξει τόν διάβολο, τήν ἁμαρτία, τόν θάνατο καί νά καταστῆ κάτοικος τοῦ Παραδείσου. ΑΜΗΝ.
