Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σήμερα Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες,ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καί τιμᾶ τήν ἱερή μνήμη τοῦ Ὁσίου Ξενοφῶντος καί τῆς οἰκογένειάς του. Ὁ Ὅσιος Ξενοφών, ἡ σύζυγός του Μαρία καί τά δύο τους παιδιά, Ἀρκάδιος καί Ἰωάννης, εἶναι ἕνα παράδειγμα ἁγίας οἰκογένειας πολύ διδακτικό καί μάλιστα στόν καιρό μας.
Γενική εἶναι ἡ γνώμη καί ἡ ἀνησυχία πολλῶν ὅτι ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας περνάει μεγάλη κρίση.Ὅσοι ὅμως σκέφτονται σωστά, ζητοῦν στηρίγματα ἀπό τόν Θεό γιά νά ἐνισχύσουν τήν οικογένεια. Παραδείγματα σάν τῶν ἑορταζομένων σήμερα ἁγίων εἶναι πολύ διδακτικά γιά τούς χριστιανούς. Γι’ αὐτό τό λόγο ἄλλωστε καί προβάλλει ἡ Ἐκκλησία τό βίο καί τήν πολιτεία των.
Ὁ Ἅγιος Ξενοφών καί ἡ σύζυγός του Μαρία ἔζησαν κατά τούς χρόνους τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ, πλούσιοι καί εὐσεβεῖς χριστιανοί στήν Κωνσταντινούπολη. Φρόντιζαν γιά τήν καλή ἀπο-κατάσταση τῶν παιδιῶν τους, ὅπως αὐτή εἶναι ἡ φροντίδα καί τό ὄνειρο τῶν καλῶν γονέων. Ὡς εὐσεβεῖς γονεῖς ἀνέθρεψαν τά παιδιά τους ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου καί φρόντισαν ὕστερα νά τούς δώσουν καλά ἐφόδια καί γιά ὅλη τήν ζωή τους .
Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Ἀρκάδιος καί ὁ Ἰωάννης ἔκαμαν τίς πρῶτες σπουδές των στήν Κωνσταντινούπολη, οἱ γονεῖς των ἀπεφάσισαν νά τά στείλουν στή Βηρυττό, γιά νά σπουδάσουν τή νομική ἐπιστήμη, πού ἦτο κέντρο ἀνωτέρων σπουδῶν. Πῆραν λοιπόν τά παιδιά τήν εὐχή τῶν γονέων τους καί ξεκίνησαν γιά τήν πόλη, γιά νά σπουδάσουν τήν ἐπιστήμη, πού θά τούς ἐξασφάλιζε μία καλή σταδιοδρομία στίς δημόσιες ὑπηρεσίες τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους. Ταξίδευσαν γιά τήν Βυρητό μέσω θαλἀσσης. Ὅμως πρέπει νά σκεφτοῦμε ποῖα ἦσαν τά πλοῖα τοῦ καιροῦ ἐκείνου καί νά μή μᾶς φανεῖ παράξενο ὅτι τό πλοῖο στήν θαλάσσια πορεία του ναυάγησε. Ἀποτέλεσμα : Ὁ Ξενοφών καί ἡ Μαρία ἔχασαν τά ἴχνη τῶν παιδιῶν τους.
Ξεκίνησαν λοιπόν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη γιά τά μέρη τῆς Συρίας καί τῆς Παλαιστίνης, μήπως βροῦν τά παιδιά τους. Αὐτή ἦταν μία ἀπόφαση πολύ τολμηρή καί καταδικασμένη σέ ἀποτυχία. Μά οἱ δύο χριστιανοί σύζυγοι ξεκίνησαν μέ τήν ἀγάπη στά παιδιά τους καί μέ τήν ἐλπίδα στό Θεό. Καί δέν γελάστηκαν.Γιατί ὅσα δέν μποροῦν οἱ ἄνθρωποι, τά μπορεῖ ὁ Θεός, καί «ἡ ἐλπίς οὐ καταισχύνει» (Ρωμαίους Ε΄, 5).
Ἔρχονται εἰς τά Ἱεροσόλυμα, στήν Ἁγία Πόλη, πού ἦταν ἐκκλη-σιαστικό πνευματικό κέντρο, μέ λαμπρές ἐκκλησίες πού εἶχε κτίσει ἡ Ἁγία Ἑλένη καί ἀσκήτευαν σπουδαῖοι μοναχοί και Πατέρες. Ἐκεῖ λοιπόν, ὁδηγούμενοι ἀπό τό Θεό, οἱ δύο χριστιανοί σύζυγοι Ξενοφών καί Μαρία βρῆκαν τά παιδιά τους, τόν Ἀρκάδιο καί τόν Ἰωάννη, ἐνδεδυμένους τό μοναχικό ἔνδυμα. Τό ναυάγιο στή θάλασσα καί ἡ σωτηρία τους ἦταν ἡ ἐπιτυχία τῶν δύο ἀδελφῶν, ὥστε ἀντί νά σπουδάσουν στή Βηρυττό, ἔγιναν μοναχοί στά Ἱεροσόλυμα. Τήν ὥρα τοῦ κινδύνου ἔταξαν νά ἀφιερώσουν τόν ἑαυτό τους στό Θεό. Τοῦτο καί ἔπραξαν.
Ἀλλά εἶναι θαυμαστός καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο οἱ γονεῖς χαιρέτισαν καί πανηγύρισαν τήν ἀνακάλυψη τῶν παιδιῶν τους. Ὡς εὐσεβεῖς χριστιανοί, γεμάτοι χαρά γιά τήν ἀνεύρεση τῶν παιδιῶν τους καί εὐγνωμοσύνη πρός στό Θεό, ἔγιναν καί ἐκεῖνοι μοναχοί. Ἔτσι ὁ Ξενοφών καί ἡ Μαρία, ὁ Ἀρκάδιος καί ὁ Ἰωάννης ἔκαμαν τώρα μία πρότυπη μοναστική ἀδελφότητα. Ἡ σωφροσύνη καί ἡ ἁγιότητα εἶναι ὁ κανόνας καί ἡ παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τό μήνυμα πού μᾶς δίδει ἡ ἁγία οἰκογένεια τοῦ Ἁγίου Ξενοφῶντος εἶναι ὅτι πρέπει νά δημιουργήσουμε τήν κατ’οἶκον Ἐκκλησία κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον.
Τήν οἰκία τοῦ καθ’ἑνος μας πρέπει νά τήν ἐπισκιάζει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ,γιά νά μᾶς ἐνισχύει στόν καθ’ἡμέρα ἀγώνα μας, ὥστε νἀ ἀντιμετωπίζουμε ἀποτελεσματικά τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ. Τοῦτο θά πραγματοποιηθεῖ ἐάν ἐμπνεόμεθα ἀπό τή ζωή καί τούς ἀγώνες πού ὑπεβλήθηκαν ὁ Ἁγιος Ξενοφών καί ἡ οἰκογένειά του. Νεκρώνοντας δηλαδή τά πάθη μας διά τῆς προσευχής, τῆς νηστείας καί τῆς ἐγκρά-τειας, ὥστε νά καταστῆ ὁ ἑαυτός μας δοχεῖον τῆς Θείας Χάριτος. Τότε θά γίνουμε πιστά μέλη τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί δι’ αὐτῆς μέτοχοι τῆς Οὐρανίου Βασιλείας καί μακαριότητος.
ΑΜΗΝ.
