Στήλη Άλατος

Σήμερα Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλη-σία ἑορτάζει τήν μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Παρανόμου, Φιλουμέ-νου καί τοῦ Ἱερομάρτυρος Φιλουμένου τοῦ Ἁγιοταφίτου, οἱ ὁποῖοι ἐμ-πνεύσθησαν ἀπό τό μήνυμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρός τόν ἀγα-πητόν του μαθητή Τιμόθεο καί δι’αὐτοῦ πρός ἐμᾶς ὅτι: «oὐ γάρ ἔδω-κεν ὁ Θεός πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρο-νισμοῦ. μή οὖν ἐπαισχυνθῇς τό μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν» ( Β’ Τιμ. 1, 7-8).

Ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη πρός τόν Σωτῆρα μας Χριστόν, ἀνέδειξεν τό ὄντως μεγάλο νέφος Μαρτύρων, τῶν μαρτυρησάντων διά τήν ἀλή-θειαν τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ. Τό δέ αἷμα τῶν μαρτύρων τούτων εἶναι αὐτό, τό ὁποῖον ἐπότισε τό δένδρον τῆς ζωῆς, τοὐτέστι τό μυστι-κόν σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας.Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Στέφα-νος ὁ πρωτομάρτυς, Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος καί οἱ σήμερα ἑορταζό-μενοι Ἅγιοι Μάρτυρες, διά τοῦ τιμίου καί μαρτυρικοῦ αὐτῶν αἵματος  ἐγένοντο οἱ πρωτογενεῖς θεμέλιοι καί ἀποστολικοί λίθοι τοῦ οἰκοδο-μήματος τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἐγένοντο συμμάρτυρες τοῦ Τιμίου καί Σταυρικοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ὄντος ἀκρογωνιαίου λίθου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ οἰκοδομήματος (Ἐφ. 2,20) καί ἀποτελέ-σαντες κατοικητήριον τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ.

Καυχᾶται ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία «τήν ἐν Χριστῷ καύχησιν» (Ρωμ. 15,17), διότι κατά τόν Ἅγ. Ἰωάννην τόν Θεολόγον οἱ μάρτυρες τοῦ Κυρίου εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι «ἔπλυναν τάς στολάς αὐτῶν καί ἐλεύκα-ναν αὐτάς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου. Διά τοῦτό εἰσιν ἐνώπιον τοῦ θρό-νου τοῦ Θεοῦ καί λατρεύουσιν αὐτῷ ἡμέρας καί νυκτός ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ καί ὁ καθήμενος ἐπί τοῦ θρόνου σκηνώσει ἐπ’ αὐτούς ( Ἀποκ.7, 14-15).

Καυχᾶται ἡ Ἐκκλησία τήν ἐν Χριστῷ καύχησιν (Ἐφεσ. 15,17), διότι αὐτή ἀποτελεῖ τήν «μήτραν» τοῦ μαρτυρίου τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ αἵματος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χρι-στός μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας προσφέροντας τό πολύτιμον αὐτοῦ αἷμα ὡς θυσίαν ἀρνίου τελείως ἀμολύντου καί καθαροῦ, ὡς κηρύττει ὁ  Ἀπόστολος Πέτρος λέγων: «Εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀνα-στροφῆς πατροπαραδότου, ἀλλά τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου  καί ἀσπίλου Χριστοῦ, προεγνωσμένου μέν πρό καταβολῆς κόσμου, φανε-ρωθέντος δέ ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι’ ὑμᾶς (Α’ Πέτρ 1, 18-20).

Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες τοῦ Κυρίου εἶναι οἱ στρατιῶται του Χριστοῦ οἱ ὁποῖοι ἔχουν πιεῖ τό ποτήριον καί λάβει τό βάπτισμα τοῦ ζωοποιοῦ θανάτου αὐτοῦ ὡς κοινωνοί τῶν παθημάτων καί τῆς δόξης Αὐτοῦ. Τοιοῦτοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ καί κοινωνοί τοῦ ζωοποιοῦ θανάτου Του ἀνεδείχθησαν οἱ σήμερα ἑορτάζοντες Ἅγιοι Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι παιδιόθεν ἠγάπησαν τόν Χριστόν καί ἔθεσαν τόν ἑαυτόν τους εἰς τήν διακονίαν τοῦ ἀμπελῶνος Αὐτοῦ, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας.

Τό κήρυγμα τῶν Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό πλήρωμα τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καί τῶν Προφητῶν καί «ὅτι ἐν Αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» ( Κολ. 2,9), προε-κάλεσε τήν μῆνιν καί τήν ὀργήν τῶν διωκτῶν τους καί τούς  ὁδήγησαν  στό μαρτύριο,  νομίζοντας ὅτι προσέφεραν λατρείαν εἰς τόν Θεόν, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. «Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν», λέγει Κύριος, «ἵνα μή σκανδαλισθῆτε· ἀλλ’ ἔρχεται  ὥρα, ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ»(Ἰωάν. 16,1-2).

Οἱ ἀποκτείναντες τούς μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ μεταξύ δέ αὐτῶν καί τούς σήμερον ἑορταζομένους ἁγίους Μάρτυρες, δέν κατενόησαν ὅτι οἱ ἅγιοι Μάρτυρες παρίστανται ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καί μετά παρρησίας λατρεύουν αὐτόν αἰωνίως μαζί μέ τά Χερουβείμ καί Σεραφείμ.

Ἄς παρακαλέσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς τούς Ἁγίους Μάρτυρες νά πρεσβεύουν εἰς τόν Θεόν γιά μᾶς, ὥστε νά μᾶς ἀξιώσει νά κατα-στοῦμε ἀληθινά τέκνα τοῦ Θεοῦ καί μέτοχοι τῆς Βασιλείας Του γιά νά τόν ὑμνοῦμεν αἰωνίως.

ΑΜΗΝ.