Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, προστάτου τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας. Ὁ Ἅγιος έζησε και μαρτύρη-σε περί τά μέσα τοῦ τέταρτου αἰώνα μ.Χ. (361 – 363).
Νέος ὁ Ἅγιος χάρη στή χριστιανική μόρφωση πού πῆρε ἀπό τούς πιστούς γονεῖς του ἄρχισε νά ξεχωρίζει ἀνάμεσα στούς συνομή-λικους τῆς πόλεώς του μέ τά χαρίσματα καί τά προσόντα του. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού γνώρισε τόν εὐσεβῆ καί σοφό τοῦτο νέο, τόν ἐξετίμησε ἰδιαίτερα καί ἔσπευσε νά τόν ἀναδείξει Δούκα τῆς μεγάλης πόλεως τῆς Ἀλεξανδρείας. Δηλαδή τόν διόρισε ἀνώτερο Διοικητή ὅλης τῆς Αἰγύπτου. Στήν ἐπίσημη αὐτή θέση ὁ Ἅγιος Ἀρτέμιος ἀσκοῦσε τά καθήκοντά του μέ πολλή προσοχή καί σύνεση, ὥστε ὅλοι νά θαυμάζουν τἀ ὑπέροχα πολιτιστικά καί ἠθικά του χαρίσματα.
Οἱ εὐτυχισμένες καί εὐλογημένες ἐκεῖνες μέρες δέν κράτησαν δυστυχῶς για πολύ. Ὁ γιός καί διάδοχος τοῦ Μεγάλου Κωνσταντί-νου, Κωνστάντιος, πού μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα του ἀνέλαβε τήν Διοίκηση τῆς Ἀνατολῆς ἀπό τό Ἰλλυρικόν πέλαγος μέχρι τήν Προποντίδα, τήν Ἀσία, Συρία, Παλαιστίνη, Μεσοποταμία, Αἴγυπτο καί ὅλες τίς νήσους, κατά τήν περίοδο πού εἶχε πάει στήν Ἀντιόχεια ἀρρώστησε βαριά καί ἀπέθανε. Τότε τόν διεδἐχθη εἰς τόν Αὐτοκρα-τορικόν Θρόνον ὁ Ἰουλιανός ὁ παραβάτης καί ἀποστάτης. Ὁ νέος αὐτός Αὐτοκράτωρ εὑρισκόμενος στήν Αἴγυπτο εἶχε συναντήσει καί γνωρίσει τόν Ἄρχοντα Ἀρτέμιο, γιά τόν ὁποῖον εἶχε ἀκούσει εὐχάρι- στα λόγια γιά τίς ἱκανότητές του, ὅπως καί γιά τήν χριστιανική του ἰδιότητα. Τό χάρισμα ὅμως τοῦτο τῆς ἐκλεκτῆς αὐτῆς προσωπικότη-τος ὄχι μόνο δέν ἐξετιμήθηκε ἀπό τόν ἀποστάτη Βασιλιά, πού εἶχε ἤδη κινήσει τόν διωγμό ἐνάντια στούς χριστιανούς, ἀλλά καί θεωρή-θηκε μεγάλο μειονέκτημα καί ἁμάρτημα. Μέ πάθος πολύ προσπα-θοῦσε νά κατακρίνει καί νά δείχνει γι’ αὐτόν τήν περιφρόνησή του. Εἰς συνάντηση πού εἶχε ὀ Ἅγιος Ἀρτέμιος μέ τόν Αὐτοκράτορα Ἰου-λιανόν εἰς Ἀντιόχειαν, ἐφανέρωσε ὅλο τό μῖσος καί τον φθόνον πρός τόν Ἅγιον. Ὅσην ὥρα ὁ ὑβριστής ἀπευθυνόταν στόν Ἅγιο Ἀρτέμιον, τόν κατηγοροῦσε καί τόν ὕβριζε, ὁ Ἅγιος ὅμως σιωποῦσε. Μπροστά στά μάτια του εἶχε τά λόγια τοῦ Κυρίου λέγοντος: «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ρῆμα καθ’ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε’ 11 – 12).
Ὅταν ὅμως ὁ ἀσεβής Αὐτοκράτωρ ἄρχισε νά ἐπεκτείνει τίς ὕβρεις του στά ἱερά καί ὅσια τῆς ἀμώμητης χριστιανικῆς μας πίστεως, τότε ὁ Ἅγιος μέ θάρρος σήκωσε τό κεφάλι, ὕψωσε τή φωνή του καί μέ παρρησία εἶπε στόν παραβάτη Ἄρχοντα.
– Βασιλιά μου, ἐπιδείξατε, σᾶς παρακαλῶ λίγο σεβασμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός. Τοῦτο μαρτυ-ροῦν περίτρανα τά λόγια Του καί τά ἔργα Του.
Ὅσο γιά τίς ὕβρεις σας ἐνάντια στούς χριστιανούς, πού ἀποτελοῦν τήν πιο ἄξια μερίδα τῶν ὑπηκόων σας, δέν εἶναι καθόλου φρόνιμο καί συνετό οὔτε καί δίκαιο ἀπό μέρους σας νά τούς ὑβρίζετε καί νά τούς διώκετε. Ἐντροπή σας! Ἡ συμπεριφορά σας αὐτή σᾶς ἀδικεῖ καί σᾶς ἐξευτελίζει.
Ὁ Ἅγιος εὐχαριστεῖ τόν Θεόν γιά τό χάρισμα πού τοῦ δόθηκε νά ὑπερασπισθῆ τά ἱερά καί ὅσια τῆς πίστεώς μας καί νά τά ἀντιμε-τωπίζει ὅλα αὐτά μέ ζηλευτή ψυχραιμία καί ὑπομονή καί καρτερία.
Ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς θαρραλέας ἀπαντήσεως τοῦ Ἁγίου πρός τόν ἀσεβή Αὐτοκράτορα ἦτο νά ὁδηγηθῆ εἰς φρικτά βασανιστήρια, τά ὁποῖα ἀντιμετώπισε μέ ἰώβειο καρτερία καί ὑπομονή καί νά δεχθῆ τέλος τόν διά μαχαίρας θάνατον.
Μεγάλη ἡ δύναμη τῆς πίστεως καί ἐμεῖς ἔχουμε βοηθούς καί προ-στάτες στόν κόσμον αὐτόν τούς Ἁγίους, πού εἶναι φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Ἀπαιτεῖται ὄμως νά καταφεύγουμε μέ θερμή πίστη, εἰλικρίνεια καί νά ἐκζητοῦμε τίς πρεβεῖες τους.
Αὐτήν τήν ζωντανή πίστη, πού ἀπεκάλυψε ὁ Ἅγιος Ἀρτέμιος, καλούμεθα νά βιώσουμε στήν σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη Κοι-νωνία γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τίς δυσκολίες καί τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καί νά άξιωθοῦμε διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀρτεμίου τῆς Οὐρανίου Βασιλείας.
ΑΜΗΝ.
