Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σήμερα Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶ-στες, καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρός ἠμῶν Ἰωάννου, Συγγραφέως τῆς Κλίμακος καί Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης Σινᾶ. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἐβίωσε καί ἔγραψε τήν Κλίμακα τοῦ Παραδεί-σου, πού ἐβίωσε τήν ἀνάβασι τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν κόλασι μέχρι τόν Παράδεισο, ἐβίωσε τήν κλίμακα ἀπό τήν γῆ μέχρι τόν Οὐρανό, πού ἐκτείνεται ἀπό τόν πυθμένα τῆς κολάσεως τοῦ ἀνθρώπου μέχρι τήν κορυφή τοῦ παραδείσου.
Ὁ Ἅγιος ἦτο ὁ ἄνθρωπος πού ὡδήγησε τήν ψυχή του εἰς τίς ὁδούς τοῦ Χριστοῦ, τήν ὡδήγησε ὁλόκληρη ἀπό τήν κόλασι στόν παράδεισο, ἀπό τόν διάβολο στόν Θεό, ἀπό τήν ἁμαρτία στήν ἀναμαρτησία. Μέ τήν ἁμαρτία μᾶς πολεμάει ὁ διάβολος.
Ἀκόμη κι’ ἄν εἶναι ἕνας ρυπαρός λογισμός, νά γνωρίζουμε ὅτι αὐτός ὁρμᾶ κατεπάνω μας. Λογισμός ὑπερηφανείας, κακῆς ἐπιθυμίας, φιλαργυρίας,… ἕνα ἀναρίθμητο πλῆθος λογισμῶν ἔρχεται κατεπάνω μας.
Ἡ νηστεία εἶναι τό ὅπλο, εἶναι ἡ φλόγα, ἡ φωτιά καί ἡ πυρ-καϊά πού ἀντιμετωπίζονται οἱ πονηροί λογισμοί καί διατηρεῖται ἠ πνευματική κλίμακα τοῦ Παραδείσου. Ὅλοι οἱ δαίμονες φεύ-γουν κυνηγημένοι ἀπό τήν ἔνδοξη καί θεία προσευχή, φεύγουν τρομοκρατημένοι ἀπό τήν νηστεία, οἱ δαίμονες ἐξαφανίζονται ἀπό τήν πύρινη, τήν φλογερή, προσευχή.
Ἡ Κλίμακα τοῦ Παραδείσου εἶναι οἱ ἅγιες ἀρετές, οἱ ἅγιες εὐαγγελικές ἀρετές: ἡ ταπείνωσις, ἡ πίστις, ἡ νηστεία, ἡ πραό-της, ἡ ὑπομονή, ἡ ἀγαθότης, ἡ καλωσύνη, ἡ εὐσπλαχνία, ἡ φιλαλήθεια, ἡ ἀγάπη στόν Χριστό, ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ, τά παθήματα χάριν τοῦ Χριστοῦ.
Κάθε ἀρετή εἶναι ἕνας μικρός παράδεισος. Κάθε ἀρετή τρέφει τήν ψυχή μας, τήν κάνει μακαρία, κατεβάζει στήν ψυχή μας θεία, οὐράνια ἀνάπαυσι. Κάθε ἀρετή εἶναι ἕνα χρυσό καί διαμαντένιο σκαλοπάτι στήν κλίμακα τῆς σωτηρίας μας, στήν κλίμακα πού ἑνώνει τήν γῆ μέ τόν Οὐρανό, γι’ αὐτό καμμία ἀπό αὐτές δέν εἶναι ποτέ μόνη της.
Ἡ πίστις στόν Ἰησοῦ Χριστό ἐκδηλώνεται μέ τήν προσευχή, μέ τήν νηστεία, μέ τήν ἐλεημοσύνη, μέ τήν ταπείνωσι, μέ τά παθήματα χάριν τοῦ πλησίον. Ὅχι μόνο ἐκδηλώνεται ἀλλά καί ζῆ κάθε ἀρετή. Ἡ πίστις ζῆ μέ τήν προσευχή, ἡ προσευχή ζῆ μέ τήν νηστεία, ἡ νηστεία τρέφεται μέ τήν προσευχή, ἡ νηστεία τρέφεται μέ τήν ἀγάπη, ἡ ἀγάπη τρέφεται μέ τήν εὐσπλαχνία.
Ἔτσι κάθε ἀρετή ζῆ διά τῆς ἄλλης. Καί ὅταν μία ἀρετή κατοικήσῃ στήν ψυχή, ὅλες οἱ ἄλλες θά ἀκολουθήσουν, θά προέλθουν καί θά ἀναπτυχθοῦν δι’ αὐτῆς καί μαζί μέ αὐτήν. Ἡ κλίμακα τοῦ Παραδείσου ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς.
Ἡ νηστεία ἀπαιτεῖ εὐσπλαχνία, ταπείνωσι, πραότητα. Ὅλα αὐτά πᾶνε μαζί. Εἶναι σάν ἕνα συνεργεῖο οἰκοδόμων, τῶν ὁποίων ἀρχηγός εἶναι ἡ προσευχή. Αὐτή εἶναι ὁ ἀρχιμάστορας, ὁ ἀρχιτέκτονας, ὁ ἀρχιμηχανικός τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς, τῶν πνευματικῶν μας ἐφέσεων, τῆς κλίμακος πού θά στήσουμε μεταξύ γῆς καί Οὐρανοῦ.
Ἡ προσευχή κατέχει τήν πρώτη θέσι.Ὅταν ἡ προσευχή ἐγκα-τασταθῇ στήν καρδιά, αὐτή φλέγεται ἀπό ἀδιάλειπτη δίψα γιά τόν Κύριο, Αὐτόν συνέχεια βλέπει, Αὐτόν συνέχεια αἰσθάνεται, τότε μέ τήν προσευχή εἰσάγεις στήν ψυχή σου ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές. Τότε ἡ προσευχή κτίζει γρήγορα θαυμάσιες κλίμακες ἀπό τήν γῆ μέχρι τόν Οὐρανό, τίς κλίμακες τῶν σταδιακῶν μας ἀναβάσεων πρός τόν Θεό, πρός τήν τελειότητά Του. Ὅταν ἔχουμε δυνατή προσευχή, τότε καμμία νηστεία δέν θά εἶναι δύσκολη, τότε καμμία ἀγάπη δέν θά εἶναι ἀδύνατη.
Εὔχομαι ὁ ἐλεήμων καί ἅγιος πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης τῆς Κλί-μακος νά μᾶς χειραγωγῇ στούς ἀγῶνες μας ἐναντίον ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ στόχο τίς ἅγιες ἀρετές· νά οἰκοδομήσουμε καί ἐμεῖς μέ τήν βοήθειά του τήν δική μας κλίμακα καί ἀκολου-θώντας τον νά φθάσωμε στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, νά βιώσουμε ὅλες οἱ οὐράνιες ἀναπαύσεις καί αἰώνιες χαρές τοῦ Παραδείσου.
ΑΜΗΝ.
