Γράφει ο Επίσκοπος Ωλένης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
|
Σήμερα Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Θοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἕνας ἀπό τούς μεγάλους ὁμολογητές τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἔδρασε σέ μία πολύ ταραγμένη γιά τήν Ἐκκλησία ἱστορική περίοδο. Οἱ ὁμολογητές ὑπῆρξαν μία ἀπό τίς πιό σεβαστές τάξεις τῶν Ἁγιων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τή μαρτυρία τῆς πίστεώς τους, χωρίς νά ὑπολογίσουν τίς συνέπειες αὐτῆς τῆς ὁμολο-γίας τους.Δέν θά ἦταν ὑπερβολικό νά ὑποστηρίξουμε πώς ἡ Ἐκκλη-σία εἶναι ἀπόλυτα στηριγμένη στούς ἀγῶνες τῶν ἁγίων ὁμολο-γητῶν Της, στή δισχιλιόχρονη πορεία Της στήν ἱστορία. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινού-πολη τό 759 ἀπό εὐγενεῖς καί εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν νά τοῦ δώσουν ἐκτός ἀπό τήν εὐσέβεια καί τήν κατά κόσμον παιδεία, τήν ὁποία ὁ ἴδιος ἀργότερα τήν χρησιμοποίησε γιά τήν Ἐκκλησία. Ἀπό μικρός ἀγαποῦσε τό Χριστό καί προσέφερε σέ Αὐτόν τή ζωή του. Ἔφηβος ἄφησε τήν καριέρα τοῦ ἀνώτερου κρατικοῦ ὑπαλ-λήλου καί ἀποσύρθηκε τό 781 σέ μοναστήρι στήν Προύσα τῆς Μ. Ἀσίας, ὅπου Ἡγούμενος ἦταν ὁ θεῖος του Πλάτων. Αὐτός τόν μύησε στήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα καί τόν ἐνέπνευσε νά ἀφιερωθῆ ψυχῇ τε καί σώματι εἰς τήν Ἐκκλησία, γιά τήν προασπισθῆ τήν ἀλήθεια καί τήν αὐθεντικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Τό 789 χειροτο-νήθηκε Πρεσβύτερος ἀπό τόν Πατριάρχη Ταράσιο καί τό 794 ἀνέλαβε τή θέση τοῦ Ἡγουμένου τῆς Μονῆς. Δέν χάρηκε τήν Ἡγουμενία του, διότι δύο χρόνια μετά ἦρθε εἰς ἀντιπαράθεση μέ τόν Αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνον τόν ΣΤ΄ (780-797), ὁ ὁποῖος χώρισε τή σεμνή σύζυγό του Μαρία γιά χάρη μιᾶς ἄλλης γυναίκας τῆς Θεοδότης, πού ἦταν ἐξαδέλφη τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου. Αὐτό δέν τόν ἐμπόδισε νά ἐλέγξει τήν παρανομία τοῦ Αὐτοκράτορα καί τή γελοιοποίηση τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ γάμου. Ἕνεκα τούτου ἐξορίστηκε στή Θεσσαλονίκη ὡς τό 797, ὅπου ὁ Κωνσταντῖνος ἐκθρονίστηκε καί τυφλώθηκε ἀπό τή μητέρα του Εἰρήνη τήν Ἀθηναία (797-802). Τό 798 ἐπέστρεψε στήν Κωνσταντι-νούπολη, ὅπου ἔγινε Ἡγούμενος τῆς περίφημης Μονῆς τοῦ Στουδίου. Εὐτύχησε νά ἔχει στήν Ἡγουμενία του περισσότερους ἀπό χί-λιους μοναχούς. Μετέβαλλε τή Μονή σέ κέντρο κοινωνικῆς εὐποιΐας καί πνευματικῆς ἀκτινοβολίας. Μεταξύ τῶν ἄλλων στή Μονή γινό-ταν καί ἀντιγραφή ἀρχαίων κωδίκων καί ἔργων τῶν ἀρχαίων Ἑλλή-νων συγγραφέων. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης εἶναι ἀντιπροσωπευτικό παρά-δειγμα ἀσυμβίβαστου χριστιανοῦ μέ τόν ἁμαρτωλό καί πτωτικό κόσμο. Ἐκφράζει μέ τόν πλέον κατηγορηματικό τρόπο τό ἀσυμβίβα-στο τῆς Εκκλησίας μέ τήν ἁμαρτία καί τό ἀντιχριστιανικό πνεῦμα. |
Ὁ ἱερός πατήρ ὑποστήριξε τόν ἀχώριστο σύνδεσμο πίστεως καί ἔργων. Ὁ σύνδεσμος ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας θά πρέπει νά εἶναι ἀδιάλυτος. Ἡ βασική αὐτή θεολογική πρόταση δέν θεωρεῖται ἀπό τόν Ἅγιο Θεόδωρο ἁπλᾶ μία αὐτονόητη ἀλήθεια, ἀλλά ἀνάγε-ται σέ μία θεμελιώδη προϋπόθεση ἀποδοχῆς ἤ ἀπορρίψεως τοῦ Χριστιανισμοῦ, διότι ὁ Χριστιανισμός ἔχει ὡς δύο συστατικά του τήν πίστη καί τά ἔργα.
Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἀπαραίτητη γιά νά εἶναι κανείς ὁλοκληρω-μένος ορθόδοξος. Γι’ αὐτό ὁ ἱερός πατήρ προτρέπει τούς συνομι-λητές του νά βαδίζουν πρός τό φῶς τῆς ἀλήθειας καί νά κρατοῦν μέ σταθερότητα τά δόγματα καί τούς κανόνες, διότι ἐκεῖ ὑπάρχει ὀρθοδοξία καί όρθοπραξία Στήν ἐκκλησιαστική ἐμπειρία πού βιώ-νουν οἱ χριστιανοί “ἰσχύει” ἡ πίστις, ἡ ὁποία ὅμως ἀποδεικνύεται ζωντανή καί ἐνεργός μέ τά ἔργα τῆς ἀγάπης. Τό λόγιο “πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη” τοῦ Ἀποστόλου Παύλου σημαίνει πώς ὁ λόγος τῆς πίστεως ἀναφέρεται στό “δόγμα τῆς ὀρθοπραξίας” καί ἡ ἀγάπη ἀναφέρεται στό “θεώρημα τῆς εὐπραξίας”.
Νομίζουμε ὅτι καί ἡ ἐποχή μας ἔχει ἀνάγκη ἁγίων καί ὁμολο-γητῶν, σάν τόν Ἅγιο Θεόδωρο τό Στουδίτη γιά νά μπορέσουμε νά βγοῦμε ἀπό τό φοβερό πνευματικό τέλμα, στό ὁποῖο ἔχουμε βυθι-σθῆ καί νά ὁδηγηθοῦμε εἰς τήν ὄντως ζωήν, πού εἶναι ἡ ζωή τοῦ Παραδείσου.
ΑΜΗΝ.
